Weer iets nieuws: waaierkoers

Vandaag in de Witte Kruis Classic (Ronde van Zuid-Holland; 170 km) was voor mij vooral heel leerzaam. Het was m'n eerste waaierkoers en dat was toch even wennen moet ik zeggen. Het begin was zeer hectisch. Rotondes, wegversmallingen, draaien, keren, er leek geen einde aan te komen. Pas na 70 km koers ontstonden de eerste waaiers. Ik zat in de derde waaier die al gauw aansloot bij de tweede waaier. De eerste waaier, een groep van 20 renners, was gezien. Onze waaier viel ook nog een paar uit elkaar, waarbij ik vaak bij betrokken was. Simpelweg omdat ik te ver van achter zat, waardoor je er gewoon af wordt gepield. De weg is immers niet oneindig breed. Hier had ik behoorlijk veel moeite mee, want je moest telkens positie kiezen en continu van voren zitten. We werkten goed samen en de voorsprong op de kopgroep werd kleiner en kleiner. Uiteindelijk, na 145 km koers was het nog maar een minuut. Samen met ploeggenoot Yannick vielen we op een gegeven moment als enigen buiten de waaier, waardoor we moesten lossen. M'n benen verzuurden en achteraf gezien waren we m'n twee gelletjes en 2 bidons niet voldoende geweest. Na 10 minuten moederziel alleen tussen de politiemotoren te hebben gereden, sloot nog een groepje aan. Hiermee ben ik gefinisht. Ik werd 56ste (van 180). Nog niet wat ik ervan verwacht, maar wel weer veel geleerd. Morgen koers in Belgie. Nieuwe ronde, nieuwe kansen. De gem. snelheid lag erg hoog. Toen ik gelost werd: 44 km/uur. Jos Pronk won voor de tweede keer op rij.