Eerste kennismaking met Vlaamse heuvels

Op woensdag 24 maart stond ik aan de start van de Grote Prijs Stad Waregem, de afwachtingswedstrijd van Dwars door Vlaanderen. Het parcours bestond uit één grote ronde van 85 km en 3 plaatselijke rondes van 14 km, totaal 127 km. Er moesten acht hellingen bedwongen worden: de Hoogberg, Knokteberg, Kalkhoveberg, Patersberg, Vossenhol, Nokereberg, Holstraat en de befaamde Oude Kwaremont die ook in de Ronde van Vlaanderen op het programma staat.
Maar liefst 233 man stonden aan de start. Het begin was chaotisch. Door de slechte wegen veel lekke banden en talloze valpartijen. Ik maakte het mezelf weer onnodig moeilijk door te ver van achteren te zitten. Door de veelal smalle wegen was het bijna onmogelijk om naar voren te fietsen. Bovendien lag het tempo erg hoog. Na een valpartij midden in het peloton moest ik weer eens in de achtervolging. Vlak voor de eerste helling sloten we aan. Ik zat nog steeds niet van voren en bij de tweede helling was het raak: het hele peloton viel uit mekaar en ik haalde de ene na de andere renner in. Eenmaal boven gekomen doemde de ene klim na de andere op. Het was één lange achtervolging naar de eerste groep toe. Na zo'n 2 uur koers was de hergroepering een feit. Eindelijk kon ik m'n eerste gelletje naar binnen werken, eigenlijk veel te laat, maar de situatie leende zich er niet voor om dat eerder toen. In de 3 plaatselijke rondes zat een kasseienstrook van 2 km en een klim. Met name de kasseienstrook vreesde ik. Ik werd aan alle kanten voorbij gevlogen, terwijl ik ook al met 42 per uur over die kinderkopjes raasde. Maar dat was gewoon niet hard genoeg, waardoor ik continu aan het elastiek hing. Ik heb de koers dus uitgereden en daarmee is alles eigenlijk gezegd. Ik heb geen moment van voren gezeten en eigenlijk was het voor mij een kwestie van overleven. Dat het een zware koers bewees maar eens dat de winnaar van vorig jaar, de Amerikaan Cole House, geparkeerd stond op de laatste klim en moest afhaken. Ik finishte in het peloton als 68ste, op 50 seconden van de winnaar, de Belg Thomas Chamon van het Franse team Dunkerque. Maar liefst 150 man haalden de finish niet. Vorig jaar zat ik ook bij die 150, dit jaar gelukkig niet.